Eens in je leven
De verwarring van de nacht pulseerde nog steeds in hun aderen – angst, verwondering, adrenaline door elkaar. Ben wreef met zijn handen over zijn jeans, om zich te aarden. “Ik weet niet eens hoe ik dit moet noemen,” gaf hij toe. Clinton knikte langzaam, zijn camera hing nog steeds slap naast hem. “Ik wel,” zei hij zachtjes. “Once-in-a-lifetime.” Ze deelden een blik, allebei wetend dat, hoe chaotisch het ook was, ze de ervaring niet zouden ruilen. Sommige herinneringen waren bedoeld om onvergetelijk te blijven.
Page 68 of 70