Moeras en land
Soms, laat in de nacht, droeg het moeras geluiden over het landgoed. De lucht werd stil en Ben zweerde dat hij zwakke plonsjes hoorde, zachte rimpelingen die de stilte doorbraken. Misschien was het de wind. Misschien was het niets. Maar diep van binnen voelde hij dat het iets meer was. Een herinnering. Alsof de alligators niet gewoon verdwenen waren in de wildernis – ze waren er nog steeds. En op hun eigen manier bedankten ze hem.
Page 70 of 70